รายละเอียดข้อมูลวิจัย

การวิจัยเชิงบรรยายครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบระดับอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ของหัวหน้าหอผู้ป่วยและพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลชุมชนในสถานการณ์ความไม่สงบ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 196 คน ปฏิบัติงานในตำแหน่งหัวหน้าหอผู้ป่วย 98 คน และพยาบาลวิชาชีพ 98 คน เครื่องมือที่ใช้ ประกอบด้วย  1)  แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป และ 2) แบบสอบถามอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นจากการประยุกต์แนวคิดอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ของโควี่ (Covey, 1989) และผ่านการตรวจสอบความตรงของเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน และตรวจสอบความเที่ยงโดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟ่าของ         ครอนบาค ได้ค่าความเที่ยงของแบบสอบถามอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ เท่ากับ .96 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติค่าทีอิสระ ผลการศึกษา พบว่า 1)  กลุ่มตัวอย่างหัวหน้าหอผู้ป่วย มีค่าเฉลี่ยอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์โดยรวมอยู่ในระดับสูง (M = 2.90 , SD = .43) เมื่อพิจารณาแต่ละองค์ประกอบพบว่า หัวหน้าหอผู้ป่วย มีอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ทุกองค์ประกอบ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับสูง  2)  กลุ่มตัวอย่างพยาบาลวิชาชีพ มีค่าเฉลี่ยอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์โดยรวมอยู่ในระดับสูง (M = 2.71 , SD = .45) เมื่อพิจารณาแต่ละองค์ประกอบพบว่า ด้านการสื่อสารแบบรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ (M =2.83, SD = .52)  และด้านการให้คุณค่าความแตกต่าง (M = 2.82, SD = .45) มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับสูงตามลำดับ ส่วนด้านการแสวงหาทางเลือกที่สาม (M = 2.49 , SD = .61) มีค่าเฉลี่ย อยู่ในระดับปานกลาง 3)  ค่าเฉลี่ยอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ของหัวหน้าหอผู้ป่วยสูงกว่าค่าเฉลี่ยอุปนิสัยของพยาบาลวิชาชีพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในด้านการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์โดยรวม (p < .01) ด้ารนการสื่อสารแบบรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ ( p < .01) และด้านการแสวงหาทางเลือกที่สาม (p < .001)

ผลการวิจัยครั้งนี้ สามารถนำข้อมูลไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาอุปนิสัยการรวมพลังอย่างสร้างสรรค์ของหัวหน้าหอผู้ป่วยและพยาบาลวิชาชีพในอนาคต