รายละเอียดข้อมูลวิจัย

การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นองค์ประกอบสำคัญที่มีผลต่อความสำเร็จของการจัดการความรู้และการให้บริการที่มีคุณภาพในโรงพยาบาล การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายความตั้งใจและพฤติกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของพยาบาลในโรงพยาบาลที่เข้าร่วมโครงการพัฒนาการจัดการความรู้ภาคเหนือตอนล่าง กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพ จำนวน 432 คน จาก 17 โรงพยาบาลในเขตภาคเหนือตอนล่าง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้  เป็นแบบสอบถามปัจจัยทำนายพฤติกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ผู้วิจัยดัดแปลงจากเครื่องมือของ ฐิติพัฒน์   พิชญธาดาพงศ์ (2548) ที่สร้างขึ้นตามแนวทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน ของเอจเซ่น (Ajzen, 2002)  และแบบสอบถามเกี่ยวกับพฤติกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นจากแนวคิดของ โนนากะและทาเคอุจิ (Nonaka & Takeuchi, 1995)  ประกอบกับการทบทวนวรรณกรรม ค่าดัชนีความตรงของเครื่องมือทั้งสองเท่ากับ 0.97 และ 0.98 และค่าความเชื่อมั่นที่ทดสอบด้วยสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ 0.94 ทั้งสองชุด ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นแบบพหุด้วยวิธีนำตัวแปรเข้าทั้งหมด

ผลการวิจัยพบว่า

                1.  ปัจจัยที่ใช้ทำนายความตั้งใจในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ได้แก่ การรับรู้ความสามารถในการควบคุมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิง และเจตคติต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (b = 0.57 , 0.21 และ 0.15 ตามลำดับ)

                2.  ปัจจัยที่ใช้ทำนายพฤติกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ความตั้งใจในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (b = 0.21)

                ผู้บริหารโรงพยาบาลและผู้บริหารทางการพยาบาลสามารถใช้ผลจากการศึกษาเป็นข้อมูลพื้นฐานในการวางแผนและกำหนดนโยบายเพื่อสนับสนุนปัจจัยที่ช่วยส่งเสริมความตั้งใจและพฤติกรรมการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของพยาบาลต่อไป