รายละเอียดข้อมูลวิจัย

            การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง  มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลการเรียนรู้เรื่องการเช็ดตัวลดไข้  ของผู้ดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการสอนโดยการบรรยายและสาธิต  กับการสอนโดยใช้สื่อวีดิทัศน์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กในหอผู้ป่วยสามัญชาย  โรงพยาบาลบางบ่อ  จังหวัดสมุทรปราการ  จำนวน 80 คน กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจากประชากรที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนด แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุมซึ่งได้รับการสอนเรื่องการเช็ดตัวลดไข้  โดยการบรรยายและสาธิต และกลุ่มทดลองซึ่งได้รับการสอน โดยใช้สื่อวีดิทัศน์  เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองประกอบด้วยแผนการสอน และวีดิทัศน์ เรื่องการเช็ดตัวลดไข้ให้กับผู้ป่วยเด็ก เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลประกอบด้วยแบบวัดความรู้เกี่ยวกับการเช็ดตัวลดไข้  แบบวัดการปฏิบัติกิจกรรมการเช็ดตัวลดไข้  และแบบสอบถามความพึงพอใจในรูปแบบการสอนการเช็ดตัวลดไข้ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น  ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .82, .86 และ  .90 ตามลำดับ  วิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบค่าที  และการทดสอบความแปรปรวนร่วม ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

            1. ภายหลังได้รับการสอนเรื่องการเช็ดตัวลดไข้  ผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับการสอน โดยการบรรยายและสาธิต และกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้สื่อวีดิทัศน์ มีคะแนนเฉลี่ยความรู้เกี่ยวกับการเช็ดตัวลดไข้ มากกว่าก่อนได้รับการสอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  .05

            2. ภายหลังได้รับการสอนเรื่องการเช็ดตัวลดไข้ ผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยการบรรยายและสาธิต และกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้สื่อวีดิทัศน์ มีคะแนนเฉลี่ยการปฏิบัติกิจกรรมการเช็ดตัวลดไข้  มากกว่าก่อนได้รับการสอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

            3. ผู้ดูแลผู้ป่วยกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยการบรรยายและสาธิต และกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้สื่อวีดิทัศน์ มีคะแนนเฉลี่ยความรู้เกี่ยวกับการเช็ดตัวลดไข้  และการปฏิบัติกิจกรรมการเช็ดตัวลดไข้ ไม่แตกต่างกัน

            4. ผู้ดูแลผู้ป่วยความพึงพอใจในรูปแบบการสอนการเช็ดตัวลดไข้โดยรวม อยู่ในระดับมาก