การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบสมรรถนะหัวหน้างานอุบัติเหตุฉุกเฉินตามการรับรู้ของตนเองและของพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลชุมชนเขตภาคเหนือตอนลาง ทำการศึกษาจากหัวหน้างานอุบัติเหตุฉุกเฉิน จำนวน 57 คน ได้กลุ่มตัวอย่างพยาบาลวิชาชีพ 228 คน ด้วยวิธีสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือในการวิจัยมี 2 ชุด สำหรับหัวหน้างานและสำหรับพยาบาลวิชาชีพ เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา ค่าสัมประสิทธิ์ แอลฟาของครอนบาค ของเครื่องมือเท่ากับ .97 และ .98 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบค่าที ( t – test )
ผลการวิจัยพบว่า
1. สมรรถนะหัวหน้างานอุบัติเหตุฉุกเฉินรายด้านตามการรับรู้ของตนเองและของพยาบาลวิชาชีพอยูใน
ระดับ “สูง” และหัวข้อที่ทั้งสองกลุ่มรับรู้ว่าอยู่ในระดับปานกลางคือ “การเป็นวิทยากรทำการสอนระดับจังหวัด”
2. สมรรถนะหัวหน้างานอุบัติเหตุฉุกเฉินตามการรับรู้ของตนเองและตามการรับรู้ของพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในแผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ ด้านการบริการที่ดี ด้านการสั่งสมความเชี่ยวชาญในงานอาชีพ ด้านจริยธรรม ด้านการพัฒนาศักยภาพคน ด้านการดำเนินการเชิงรุก ด้านการคิดวิเคราะห์ ด้านการมองภาพองค์รวม ด้านภาวะผู้นำ ไม่มีความแตกต่างกัน ส่วนด้านความร่วมแรงร่วมใจ พยาบาลวิชาชีพรับรู้สมรรถนะสูงกว่าการรับรู้สมรรถนะของหัวหน้างานเอง ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05
|